 |
| IDF F-16D Barak, s/n 046 |
ΑΣΚΗΣΗ "ΗΝΙΟΧΟΣ 2019"
Από τη Δευτέρα 1 Απριλίου έως και την Παρασκευή 12 Απριλίου 2019, διεξήχθη στην 117 Πτέρυγα Μάχης / Αεροπορική Βάση Ανδραβίδας, η Πολυεθνική Αεροπορική Διακλαδική Άσκηση Μεσαίας Κλίμακας "Ηνίοχος 2019". Κατά τη διάρκεια της άσκησης εκτελέσθηκαν σύνθετες αεροπορικές αποστολές (επιθετικές επιχειρήσεις αντεπίθεσης, αμυντικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις αντεπίθεσης επιφανείας με τη συνδρομή της αεροπορικής δύναμης σε χερσαίες & θαλάσσιες επιχειρήσεις, αποστολές αναγνώρισης, αποστολές εναντίον χρονικά ευαίσθητων στόχων, επιχειρήσεις άμεσης καταστολής στόχων, επιχειρήσεις επιθετικής σάρωσης, επιχειρήσεις υποστήριξης, καθώς και Έρευνας και Διάσωσης σε Περιβάλλον Μάχης), σε ολόκληρο το εύρος του FIR Αθηνών, ημέρα και νύχτα.
IDF F-16D Barak, s/n 074
IDF F-16D Barak, s/n 061
IDF F-16D Barak, s/n 055
IDF F-16D Barak, s/n 079
Στην άσκηση συμμετείχαν η Ελλάδα, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, τα ΗΑΕ και η Κύπρος.
 |
| 109 "The Valley" Sqn (Tayeset 109 Ha' Emek) |
IDF F-16D Barak, s/n 074
Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε στην Άσκηση "ΗΝΙΟΧΟΣ 2019" με 12 F-16C/D Barak από τις Μοίρες:
- 109 "The Valley" Sqn , με αεροσκάφη F-16D Block 30 (Barak)
- 117 "The 1st Jet" Sqn , με αεροσκάφη F-16C Block 30 (Barak)
Απογευματινές προσγειώσεις
Τα 6 F-16D Barak της 109 Sqn που πήραν μέρος στην άσκηση:
IDF F-16D Barak, s/n 079
IDF F-16D Barak, s/n 061
IDF F-16D Barak, s/n 074
IDF F-16D Barak, s/n 046
Η Ιστορία της 109 ''The Valley Sqn''
Η 109 ''The Valley Sqn" ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1951 στην Αεροπορική Βάση Tel Nof με α/φη Mosquito FB.6 που ανήκε στη 8η Πτέρυγα.
Το ίδιο έτος μεταστάθμευσε στην Αεροπορική Βάση Hatzor της 4ης Πτέρυγας.
Το 1955 η Μοίρα απενεργοποιήθηκε.
Το 1956 επανεργοποιήθηκε στην Αεροπορική Βάση Ramat David με αεροσκάφη Mystere IVA και ανήκε στην 1η Πτέρυγα.
Η Μοίρα πήρε μέρος στον πόλεμο των 6 ημερών, τον Ιούνιο του 1967, έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες.
Πριν από το τέλος του 1967, έγινε η πρώτη ισραηλινή Μοίρα που εφοδιάστηκε με α/φη A-4H Skyhawk, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε ρόλο βομβαρδισμού εναντίον της Ιορδανίας.
Η Μοίρα είδε δράση στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973 με τα α/φη A-4N Skyhawk, ενώ το 1977 παρέλαβε τα α/φη Kfir C-1.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Μοίρα αναβάθμισε σε C-2 τα α/φη Kfir και διεξήγαγε επιθέσεις εναντίον του PLO και συριακών θέσεων το 1982, ενώ το 1983 τα αναβάθμισε σε C-7.
Το 1985 η Μοίρα απενεργοποιήθηκε.
Τον Ιούλιο του 1991, η 109 Μοίρα ενεργοποιήθηκε και πάλι παραλαμβάνοντας περισσότερα από 24 αεροσκάφη F-16C Block 30, τα οποία προήλθαν από την 101 Μοίρα, φέρνοντας την 109Μ, στο ίδιο επίπεδο με τη 110 Μοίρα. Έχοντας έδρα την Αεροπορική Βάση Ramat David, που εδρεύει η 1η Πτέρυγα.
Τα αεροσκάφη αυτά ήταν μέρος της σύμβασης Peace Marbel II και χρησιμοποιούνται ως πολλαπλού ρόλου & βομβαρδισμού.
Από το 2005, η Μοίρα χρησιμοποιεί αποκλειστικά τη διθέσια έκδοση με αεροσκάφη F-16D Block 30.
Η έκδοση αυτή ήταν η πρώτη παγκοσμίως που εισήγαγε τη λεγόμενη "dorsal spine". Ξεκινά από το πίσω μέρος του πιλοτηρίου και φτάνει ως τη βάση του κάθετου σταθερού και ο χώρος αυτός χρησιμοποιείται ως διαμέρισμα ηλεκτρονικών -τα περισσότερα εγχώριας ανάπτυξης- και του συστήματος ECM. Στο τμήμα αυτό πιστεύεται ότι φιλοξενούνται ηλεκτρονικά και συστήματα από την έκδοση Wild Weasel (μεταξύ άλλων το σύστημα αυτοπροστασίας SPS-3000 της Elisra).
Σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και εγκαταστάθηκε ενώ τα αεροσκάφη ήταν στη γραμμή παραγωγής στο Fort Worth του Τέξας.
Ενώ το F-16B είναι η διθέσια έκδοση του F-16A που χρησιμοποιείται για τη μετάβαση-εκπαίδευση των ιπταμένων στα F-16. Η ισραηλινή έκδοση του F-16D είναι εντελώς διαφορετική από το F-16C.
Το πίσω κάθισμα είναι αποκλειστικά για τον χειριστή οπλικών συστημάτων (ΧΟΣ), κάτι που μπορεί να συναντήσει κάποιος μόνο στο F-4 Phantom II.
Σύμφωνα με το περιοδικό της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή η έκδοση του F-16D είναι πολύ βαρύτερη από την βασική έκδοση παραγωγής. Κενού φορτίου, το βάρος του είναι 9.525kg, ενώ η βασική έκδοση ζυγίζει μόλις 7.900kg. Το μέγιστο βάρος απογείωσης αυξήθηκε σε 21.770kg - 4.760 κιλά περισσότερο από την βασική έκδοση και αυτό κατέστη δυνατό μετά από τροποποιήσεις που επήλθαν στο σύστημα προσγείωσης.
Η έκταση των τροποποιήσεων οδήγησε στην ανάγκη για μια διαφορετική ονομασία (μη επίσημη) αυτής της έκδοσης η οποία ήταν IF-16D και δόθηκε από την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία. Το IF-16D τροφοδοτείται από τον κινητήρα General Electric F110-GE-100 με μεγαλύτερης διατομής εισαγωγή αέρα.
Τα 6 F-16D Barak της 109 Sqn που πήραν μέρος στην άσκηση:
- s/n 046 , c/n 4K-11
- s/n 055 , c/n 4K-15
- s/n 061 , c/n 4K-14
- s/n 069 , c/n 4K-18
- s/n 074 , c/n 4K-20
- s/n 079 , c/n 4K-21
 |
| F-16D Barak s/n 036 (cn 4K-6), 109 "The Valley" Sqn |
Η Ιστορία της 109 ''The Valley Sqn''
Η 109 ''The Valley Sqn" ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1951 στην Αεροπορική Βάση Tel Nof με α/φη Mosquito FB.6 που ανήκε στη 8η Πτέρυγα.
Το ίδιο έτος μεταστάθμευσε στην Αεροπορική Βάση Hatzor της 4ης Πτέρυγας.
Το 1955 η Μοίρα απενεργοποιήθηκε.
Το 1956 επανεργοποιήθηκε στην Αεροπορική Βάση Ramat David με αεροσκάφη Mystere IVA και ανήκε στην 1η Πτέρυγα.
Η Μοίρα πήρε μέρος στον πόλεμο των 6 ημερών, τον Ιούνιο του 1967, έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες.
Πριν από το τέλος του 1967, έγινε η πρώτη ισραηλινή Μοίρα που εφοδιάστηκε με α/φη A-4H Skyhawk, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε ρόλο βομβαρδισμού εναντίον της Ιορδανίας.
Η Μοίρα είδε δράση στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973 με τα α/φη A-4N Skyhawk, ενώ το 1977 παρέλαβε τα α/φη Kfir C-1.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Μοίρα αναβάθμισε σε C-2 τα α/φη Kfir και διεξήγαγε επιθέσεις εναντίον του PLO και συριακών θέσεων το 1982, ενώ το 1983 τα αναβάθμισε σε C-7.
Το 1985 η Μοίρα απενεργοποιήθηκε.
Τον Ιούλιο του 1991, η 109 Μοίρα ενεργοποιήθηκε και πάλι παραλαμβάνοντας περισσότερα από 24 αεροσκάφη F-16C Block 30, τα οποία προήλθαν από την 101 Μοίρα, φέρνοντας την 109Μ, στο ίδιο επίπεδο με τη 110 Μοίρα. Έχοντας έδρα την Αεροπορική Βάση Ramat David, που εδρεύει η 1η Πτέρυγα.
Τα αεροσκάφη αυτά ήταν μέρος της σύμβασης Peace Marbel II και χρησιμοποιούνται ως πολλαπλού ρόλου & βομβαρδισμού.
Από το 2005, η Μοίρα χρησιμοποιεί αποκλειστικά τη διθέσια έκδοση με αεροσκάφη F-16D Block 30.
Η έκδοση αυτή ήταν η πρώτη παγκοσμίως που εισήγαγε τη λεγόμενη "dorsal spine". Ξεκινά από το πίσω μέρος του πιλοτηρίου και φτάνει ως τη βάση του κάθετου σταθερού και ο χώρος αυτός χρησιμοποιείται ως διαμέρισμα ηλεκτρονικών -τα περισσότερα εγχώριας ανάπτυξης- και του συστήματος ECM. Στο τμήμα αυτό πιστεύεται ότι φιλοξενούνται ηλεκτρονικά και συστήματα από την έκδοση Wild Weasel (μεταξύ άλλων το σύστημα αυτοπροστασίας SPS-3000 της Elisra).
Σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και εγκαταστάθηκε ενώ τα αεροσκάφη ήταν στη γραμμή παραγωγής στο Fort Worth του Τέξας.
Ενώ το F-16B είναι η διθέσια έκδοση του F-16A που χρησιμοποιείται για τη μετάβαση-εκπαίδευση των ιπταμένων στα F-16. Η ισραηλινή έκδοση του F-16D είναι εντελώς διαφορετική από το F-16C.
Το πίσω κάθισμα είναι αποκλειστικά για τον χειριστή οπλικών συστημάτων (ΧΟΣ), κάτι που μπορεί να συναντήσει κάποιος μόνο στο F-4 Phantom II.
Σύμφωνα με το περιοδικό της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή η έκδοση του F-16D είναι πολύ βαρύτερη από την βασική έκδοση παραγωγής. Κενού φορτίου, το βάρος του είναι 9.525kg, ενώ η βασική έκδοση ζυγίζει μόλις 7.900kg. Το μέγιστο βάρος απογείωσης αυξήθηκε σε 21.770kg - 4.760 κιλά περισσότερο από την βασική έκδοση και αυτό κατέστη δυνατό μετά από τροποποιήσεις που επήλθαν στο σύστημα προσγείωσης.
Η έκταση των τροποποιήσεων οδήγησε στην ανάγκη για μια διαφορετική ονομασία (μη επίσημη) αυτής της έκδοσης η οποία ήταν IF-16D και δόθηκε από την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία. Το IF-16D τροφοδοτείται από τον κινητήρα General Electric F110-GE-100 με μεγαλύτερης διατομής εισαγωγή αέρα.
 |
| F-4E Phantom II AUP, F-16D Barak, F-35A Lightning II |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου